In de prehistorie groeven de bewoners van deze regio door de mergel tot ze op vuursteen stuitten. Het vuursteen krabden ze uit om te gebruiken voor hun gereedschap. Dat resulteerde in een vuursteenmijn met steile wanden van ongeveer 10 meter diep en 15 meter in diameter. Ooit werd er een raster omheen geplaatst, maar dit kon na de vele jaren de veiligheid niet meer waarborgen. Ook besloot een familie dassen op de rand van de mijn een burcht te bouwen. Dit maakte het plaatsen van een nieuw raster tot een bijzondere uitdaging. Een ideale klus voor RANOX natuuraannemer omdat zij bij al haar onderhoudswerkzaamheden de dieren in de natuur zo min mogelijk verstoren.

“Eerst zaagden en knipten we alle bomen en bramen weg en takelden we die uit de 10 meter diepe kuil”, vertelt Dennis van Hooren, projectleider bij RANOX. “Nu de kuil weer vrij is van al het woekerende struikgewas bestaan de onderhoudswerkzaamheden voornamelijk uit het bijhouden van het snoeiwerk, zodat de kuil niet weer dichtgroeit met braam.”

“Wandelaars kunnen nu weer veilig om de vuursteenmijn heen lopen en hem goed bekijken. Ook kunnen ze meer over de geschiedenis lezen op een geplaatst infobord van de gemeente.”